Descubrindo o patrimonio: Santa María de Melias
A poucos quilómetros da cidade de Ourense, na parroquia de Melias, no Concello do Pereiro de Aguiar, érguese a Igrexa de Santa María de Melias, unha construción que chama especialmente a atención polas súas dimensións e pola súa riqueza arquitectónica, e que preside o centro desta pequena aldea.
A súa construción datase entre os séculos XVI e XVIII, motivo polo que combina elementos góticos, renacentistas e barrocos. A planta conta con tres naves, entre as que destaca a central por ser máis alta e ancha ca as laterais, cunha cuberta presidida por unha bóveda de canón, mentres que o ábsida conserva unha bóveda de cruces.
A fachada, de estilo claramente barroco, está organizada en tres corpos verticais. O acceso principal acádase por unha escalinata integrada no conxunto e decorada con figuras zoomorfas. A porta está enmarcada por unha moldura xeométrica, sobre a cal se abre unha fornela decorada con espirais e que alberga unha imaxe da Virxe. Máis arriba sitúase unha ventá rectangular, e o remate do corpo central adopta un frontón curvo partido cun pináculo e un reloxo no seu interior. Os corpos laterais manteñen unha decoración máis sobria, con motivos xeométricos e unha única ventá baixa en cada lado.
Á esquerda da fachada elévase a torre do campanario, formada por tres corpos decrecentes: os dous primeiros, de planta cadrada, presentan vans de medio punto e acollen as campás; o terceiro péchase cun pequeno cupuliño.
O templo conserva ademais unha inscrición do século XVIII dedicada ao Padre Feijoo, bautizado nesta igrexa, onde se mantén a pía bautismal orixinal. Tamén recibiu aquí o bautismo Andrés Porras e Temes, nacido en 1708 e posteriormente bispo de Calahorra e Santo Domingo da Calzada, cuxa memoria se lembra cun vítor na fachada. No interior destaca a capela do Carme, que alberga un retablo barroco do século XVIII de notable calidade artística.